جوشد از محراب حق بار دیگر

لجه، لجه خون سردار دگر

عارفان را تن، غباری بیش نیست

جان، جزاینش نیست زنگار دگر

خون گل شوید غبار چهر جان

نک جلا دادند رخسار دگر

خفته در خون در کنار مرتضی (ع)

نک انا الحق میزند منصور عشق

با سر ببریده بردار دگر

اشرفی بی خویشتن گشت این زمان

از حضور سرخ دیدار دگر

مژده کاین چشم و چراغ راه عشق

روشنی بخشیدمان بار دگر

باز می تازیم تا ماورای یار

ما سواران با علمدار دگر

بیرقی بر دوش و مقصد کوی دوست

گرچه در یامان خلد خار دگر

1361/8/10 میبد زکریا اخلاقی



منبع:

1. ماهنامه فرهنگی شاهد یاران شماره 44

2. نوید شاهد